زون‌بندی تجهیزات ضدانفجارزون‌بندی تجهیزات ضدانفجار + زون بندی مناطق خطرناک
زون‌بندی تجهیزات ضدانفجار
زون‌بندی تجهیزات ضدانفجار یک سیستم است که برای شناسایی و تعیین مناطقی که به خطر انفجار قرار دارند، استفاده می‌شود. این زون‌بندی به عنوان راهنمایی برای انتخاب و استفاده از تجهیزات و دستگاه‌های ضدانفجار در محیط‌های خطرناک استفاده می‌شود. در این زون‌بندی، مناطق خطرناک بر اساس میزان حضور و تراکم مواد قابل اشتعال و انفجاری در محیط تقسیم‌بندی می‌شوند.
زون‌بندی تجهیزات ضدانفجار به چهار دسته‌بندی اصلی تقسیم می‌شود:
Zone 0 (منطقه ۰): در این منطقه، تراکم قابل اشتعال و انفجاری بسیار بالاست و به صورت مداوم و پایدار در محیط وجود دارد. در این ناحیه، فرض می‌شود که ترکیبات قابل اشتعال و انفجاری در هر زمان وجود دارند. تجهیزات ضدانفجار برای استفاده در این منطقه باید دارای سطح بالایی از ایمنی و استانداردهای ضدانفجار باشند.
Zone 1 (منطقه ۱): در این منطقه، تراکم قابل اشتعال و انفجاری کمتر از منطقه ۰ است، اما باز هم می‌توان مواد قابل اشتعال را در محیط یافت. تجهیزات ضدانفجار برای استفاده در این منطقه باید دارای سطح بالایی از ایمنی و استانداردهای ضدانفجار باشند.
Zone 2 (منطقه ۲): در این منطقه، تراکم قابل اشتعال و انفجاری کمتر از منطقه‌های ۰ و ۱ است و بیشتر در محدوده‌های خاص و محدودتری وجود دارد. تجهیزات ضدانفجار برای است
تجهیزات ضدانفجار برای استفاده در منطقه ۲ نیاز به سطح ایمنی و استانداردهای ضدانفجار کمتری دارند. با این حال، تجهیزات در این منطقه باید قادر به مقاومت در برابر تراکم‌های کوتاه مدت و محدود از مواد قابل اشتعال باشند.
Zone ۲۲ (منطقه ۲۲): این منطقه کمترین میزان تراکم قابل اشتعال و انفجاری را در محیط دارد. در این ناحیه، تراکم مواد قابل اشتعال به طور معمول در محدوده‌های خاص و محدودی موجود است و برای استفاده از تجهیزات ضدانفجار در این منطقه، استانداردها و مقررات کمتری را می‌طلبد.
در هر یک از این مناطق، تجهیزات ضدانفجار باید با استانداردها و مقررات مربوطه سازگاری داشته باشند و برای استفاده در شرایط انفجاری به میزان مناسبی از ایمنی و محافظت در برابر انفجار تامین کنند. در زمان انتخاب تجهیزات ضدانفجار، نیاز به مطالعه و درک دقیق از محیط کار و خطرات محیطی وجود دارد تا تجهیزات مناسب با استانداردهای لازم انتخاب شود و ایمنی کارکنان و تجهیزات فراهم شود.
علاوه بر زون‌بندی تجهیزات ضدانفجار، همچنین استانداردهایی وجود دارد که برای تجهیزات ضدانفجار بر اساس خصوصیات و عملکرد آن‌ها تعیین شده‌اند. مهم‌ترین استانداردهای مرتبط با تجهیزات ضدانفجار عبارتند از:
استاندارد IECEx: استاندارد بین‌المللی برای تجهیزات ضدانفجار است که توسط کمیته بین‌المللی الکتروتکنیکال کمیسیون برق (IEC) تعیین شده است. این استاندارد شامل نحوه طراحی، ساخت و تست تجهیزات ضدانفجار است.
استاندارد ATEX: این استاندارد توسط اتحادیه اروپا برای تجهیزات ضدانفجار در مناطق خطرناک انفجاری تعیین شده است. استاندارد ATEX شامل ضوابط و مقرراتی برای طراحی، ساخت و استفاده از تجهیزات ضدانفجار است.
استاندارد NEC: استاندارد برق ملی آمریکا (NEC)، نحوه نصب و استفاده از تجهیزات برقی در محیط‌های خطرناک را تنظیم می‌کند. قسمت ۵۰۰ از این استاندارد به تجهیزات ضدانفجار اختصاص دارد.
استاندارد IEC 60079: این استاندارد بین‌المللی توسط IEC تعیین شده است و شامل مجموعه قوانین و ضوابط مربوط به طراحی، ساخت و تست تجهیزات ضدانفجار است.
این استانداردها و دستورالعمل‌ها به منظور اطمینان از ایمنی و کارایی تجهیزات ضدانفجار و کاهش خطرات انفجار در محیط‌های خطرناک تهیه شده‌اند. برای اطلاعات دقیقتر درباره هر یک از این استانداردها و مقررات، به مراجعه به منابع رسمی مربوطه مانند سازمان استاندارد ملی کشورتان، IEC و اتحادیه اروپا توصیه می‌شود.
می‌توانید برای دریافت اطلاعات دقیقتر درباره زون‌بندی و استانداردهای تجهیزات ضدانفجار به منابع زیر مراجعه کنید:
استاندارد IEC 60079: توسط کمیسیون الکتروتکنیکال بین‌المللی (IEC) تهیه شده است. این استاندارد شامل مجموعه قوانین و ضوابط مربوط به طراحی، ساخت و تست تجهیزات ضدانفجار است. می‌توانید به وب‌سایت IEC به آدرس www.iec.ch مراجعه کنید تا به جزئیات بیشتری درباره این استاندارد دسترسی پیدا کنید.
استاندارد ATEX: این استاندارد توسط اتحادیه اروپا برای تجهیزات ضدانفجار در مناطق خطرناک انفجاری تعیین شده است. می‌توانید به وب‌سایت رسمی اتحادیه اروپا به آدرس www.atex.eu مراجعه کنید تا اطلاعات بیشتری درباره استاندارد ATEX و مقررات مربوطه دریافت کنید.
استاندارد NEC: استاندارد برق ملی آمریکا (NEC) شامل ضوابط و مقرراتی برای نصب و استفاده از تجهیزات برقی در محیط‌های خطرناک است. می‌توانید به وب‌سایت National Fire Protection Association (NFPA) به آدرس www.nfpa.org مراجعه کنید تا اطلاعات بیشتری درباره استاندارد NEC و بخش ۵۰۰ آن که به تجهیزات ضدانفجار اختصاص دارد، بدست آورید.
مطالعه دقیق این استانداردها و مقررات مربوطه به شما کمک خواهد کرد تا درک بهتری از زون‌بندی تجهیزات ضدانفجار و الزامات ایمنی در محیط‌های خطرناک انفجاری پیدا کنید.
همچنین، در زمینه زون‌بندی و تجهیزات ضدانفجار، منابع دیگری نیز می‌توانند به شما کمک کننده باشند. در زیر، چند منبع رایج را برای مطالعه بیشتر ذکر می‌کنم:
API RP 505: این راهنمایی توسط انجمن صنعت نفت آمریکا (API) تهیه شده است و مربوط به زون‌بندی تجهیزات الکتریکی در محیط‌های خطرناک است.
IEC 60079-10: این استاندارد برای زون‌بندی مخازن ذخیره مواد قابل اشتعال و انفجاری در معدن‌ها و معابر زیرزمینی استفاده می‌شود.
NFPA 497: این استاندارد برای زون‌بندی و تجهیزات ضدانفجار در محیط‌های خطرناک با مواد قابل اشتعال گازی و بخار استفاده می‌شود.
IEC 60079-14: این استاندارد به موضوعات مربوط به نصب و مونتاژ تجهیزات ضدانفجار در محیط‌های خطرناک می‌پردازد.
IEC 60079-17: این استاندارد به تأسیس و نگهداری تجهیزات ضدانفجار در محیط‌های خطرناک اختصاص دارد.
این منابع می‌توانند به شما در درک بهتر زون‌بندی تجهیزات ضدانفجار و الزامات مربوط به آن‌ها کمک کنند. همچنین، مشاوره از کارشناسان صنعتی و فنی در این زمینه نیز می‌تواند بسیار مفید باشد.
مقالات بیشتر :
یک راه کاربردی برای تشخیص گلند های تقلبی
استاندارد تجهیزات ضد انفجار
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.